ജലഹൃദയമേ, നിന്നില്‍ നിഴലായി ഞാന്‍..

ഒരു നിഴല്‍ കൊണ്ട് എത്ര നാളിങ്ങനെ

നിന്നില്‍ വീണു കിടക്കുമെന്നൊരു മരം.

മുറിച്ചു മുറിച്ചു തോറ്റു പോയ മുനകളൊക്കെ

വെള്ളാരം കല്ലിന്‍റെ മിനുപ്പായി ചിതറികിടപ്പുണ്ട്.

ഇങ്ങനെ കെട്ടി കിടക്കുമ്പോള്‍

മരണം പോലെ തണുക്കുന്നു.

എത്ര പക്ഷികളുടെ നിറം തുന്നിയ

തൂവലാണീ പുതപ്പെന്നൊരു മേഘം

വന്നിറങ്ങി പുതയ്ക്കുന്നു.

(തീര്‍ന്നിട്ടും തീരുന്നേയില്ലെന്നു)

- Sereena